Kinezyterapia

Kinezyterapia jest jedną z metod fizjoterapii, która polega na leczeniu ruchem. W ramach świadczeń pracujemy z pacjentem poprzez:

• ćwiczenia indywidualne prowadzone  specjalistycznymi metodami ( terapia manualna, PNF, mobilizacja stawów i mięśni)
• ćwiczenia  przy wykorzystaniu urządzenia UGUL, TERAPI MASTER (m.in.: wyciąg lędźwiowy, wyciąg stawu biodrowego)
• ćwiczenia mimiczne twarzy (m.in. po porażeniu nerwu twarzowego)
• instruktaż ćwiczeń

Terapia manualna

Terapia manualna jest metodą pracy opierającą się na szczegółowym badaniu pacjenta, diagnozie, a następnie leczeniu manualnym. Postępowanie dotyczy pracy ze wszystkimi stawami, strukturami torebkowymi, więzadłami i mięśniami.

Stosujemy wiele technik wpływających na zmniejszenie dolegliwości bólowych, zwiększenie ruchomości stawów, a także poprawę komfortu życia. m . in :

Mięśniowo-powięziowe rozluźnianie

Zaburzenia w obrębie powięzi mogą powodować powstawanie nieprawidłowych napięć, które pociągają struktury kostne w nieodpowiednich kierunkach doprowadzając do kompresji w stawach, a co za tym idzie powodując ból i dysfunkcje.

Mięśniowo- powięziowe rozluźnianie to jedna z najnowszych i najlepszych metod terapeutycznych w medycynie manualnej. Koncentruje się na pracy z systemem mięśniowo- powięziowym a także poprawia wewnętrzną ruchomość tkanek miękkich, szczególnie powięzi. Jej głównym celem jest osiągnięcie symetrycznego, bezbólowego zakresu ruchu w systemie mięśniowo-szkieletowym.

Terapia punktów spustowych

Punkty spustowe to niewielkie, nadwrażliwe obszary występujące w obrębie brzuśca lub powięzi mięśniowej. Są to miejsca, których podrażnienie powoduje ból o charakterze promieniującym lub rzutowanym. Powstają często z powodu przeciążeń lub złych nawyków, utrwalanych każdego dnia.

Metoda ta wykorzystuje różne formy ucisku i ruchu w miejscach wrażliwych tkanki mięśniowej, co ma na celu uwolnienie się od bólu i poprawę zaburzonych wzorców ruchowych.

Terapia Manualna wg Koncepcji Plaatsmana’a

Jest syntezą elementów najpopularniejszych metod terapii manualnej. Wykorzystywana bywa głównie w diagnozowaniu i leczeniu chorób mięśni i stawów, a także dolegliwości o podłożu neurologicznym.

Cechuje ją łączenie różnych technik terapeutycznych, przy zachowaniu zwartego i logicznego systemu diagnozowania. Znaczny nacisk kładziony jest na bezpieczeństwo, co minimalizuje możliwość pojawienia się komplikacji związanych z zabiegami.

 Neuromobilizacje

Neuromobilizacje polegają na napinaniu lub uruchamianiu nerwów przez odpowiednie kombinacje ustawień i trakcji, przeprowadzane podobnie jak w testach napięciowych. Neuromobilizacje są rodzajem terapii manualnej, w której na układ nerwowy działa się bezpośrednio, "przez pociąganie nerwu", w celu usprawnienia jego elastyczności i ruchomości. Postępowanie takie ma na celu normalizację zakłóconej pobudliwości i intensywności procesów nerwowych, a przez to pełniejsze przekazywanie informacji w organizmie i usprawnienie procesów naprawczych, gojących. Często pozwala ono na, nieomal natychmiastową, poprawę funkcji i zlikwidowanie bolesności oraz na szybszą regenerację podrażnionych tkanek w tych sytuacjach, w których u podłoża patologii występuje zaburzenie czynności. 

Metoda PNF

czyli torowanie nerwowo-mięśniowe. Podstawowym celem terapii jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje. Siła mięśni, zakres ruchu, co jest ważne w tradycyjnym postępowaniu terapeutycznym, jest tylko środkiem do uzyskania celu, jakim jest funkcja. Koncepcja ta zaleca postrzeganie chorego w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe regiony ciała.
Wykorzystanie w terapii najsprawniejszych rejonów ciała prowadzi do uzyskania aktywności ruchowej w obszarach słabszych, bądź uszkodzonych. Istotą metody PNF jest maksymalne pobudzenie receptorów znajdujących się w ciele oraz różnych sfer kory mózgowej, w celu ułatwienia (torowania) ruchu w obszarze uszkodzonym.
Ruchy stosowane w tej metodzie są zgodne z naturalną pracą mięśni i stawów. Każdy ruch odbywa się w trzech płaszczyznach, co wymusza zaangażowanie do pracy maksymalnej ilości włókien mięśniowych. Wielokrotnie powtarzany ruch może spowodować utworzenie nowego wzorca ruchowego, czyli przywrócić przewodnictwo nerwowe w uszkodzonym obszarze. Terapia metodą PNF  postrzega pacjenta całościowo. Jest to metoda bezbolesna, wysoce edukująca pacjenta i skuteczna.

WSKAZANIA:

Neurologiczne:

• przebyte incydenty naczyniowe Ośrodkowego Układu Nerwowego w postaci udarów niedokrwiennych oraz krwotocznych mózgu
• wszelkie choroby powodujące zaburzenia w utrzymywaniu równowagi
• wszelkie choroby powodujące upośledzenie stereotypu chodu
• stwardnienie rozsiane (SM)
• choroba Parkinsona.

Ortopedyczne:

• pacjenci pooperacyjni, u których występują zaburzenia funkcji mięśni w postaci deficytu masy oraz siły mięśniowej
• choroby mięśni szkieletowych (m.in. dystrofie, zaburzenia metaboliczne, zmiany zapalne)
• złamania tkanki kostnej
• uszkodzenia tkanek miękkich aparatu ruchu: mięśni, ścięgien, więzadeł, torebek stawowych
• zaburzenia tzw. propriocepcji jako następstwo doznanego urazu tkanek miękkich
• zaburzenia prawidłowej postawy - reedukacja posturalna
• bóle kręgosłupa segmentu szyjnego, piersiowego oraz lędźwiowo-krzyżowego
• neuralgie nerwu trójdzielnego oraz twarzowego
• zaburzenia funkcji wegetatywnych (oddychanie, połykanie, artykulacja)
• leczenie stawów  hypermobilnych - stabilizacje stawów kręgosłupa oraz kończyn
• inne